بررسی ریخت‏شناسی و رشد سلول‏های اپیتلیالی رنگدانه‏دار شبکیه انسان بر لایه‏ای نازک از آلژینات و ترکیب آلژینات/ ژلاتین به عنوان بستر

هدف: سلول‏های رنگدانه‏دار شبکیه انسان به صورت تک لایه در انتهای شبکیه در ارتباط مستقیم با گیرنده‏های نوری قرار گرفته‏اند. در خیلی از بیماری‏ها این سلول‏ها آسیب می‏بینند. یکی از راه‏های درمان این بیماری‏ها جایگزین کردن سلول‏های سالم به جای سلول آسیب دیده است. به این منظور از بستر‏های مختلفی برای کشت سلول استفاده شده که در بررسی حاضر از بین این بستر‏ها ترکیبی از آلژینات و ترکیبی از آلژینات/ ژلاتین برای مطالعه رشد این سلول‏ها استفاده شد. مواد و روش‏ها: از آلژینات سدیم محلول‏های 1 و 2 درصد در آب و dmem/f12 تهیه و در هر خانه از ظرف‏های 6 خانه ریخته شد تا بستر یکنواخت یک میلی‏متری تشکیل شد. سلول‏های اپیتلیالی رنگدانه‏دار پاساژ 4 روی بستر کشت داده شدند و ریخت‏شناسی سلول‏ها بررسی شد. سلول‏ها به بستر آلژینات در dmem/f12 نمی‏چسبند و اندر کنش مناسبی با بستر‏های آلژینات ندارند، به همین دلیل از آلژینات و ژلاتین محلول‏های 1 درصد  و 2 درصد در آب دوبار تقطیر با نسبت‏های 20 به 80، 30 به 70، 40 به 60، 50 به 50، 60 به 40، 70 به 30، 80 به 20 تهیه شد و به هر خانه از ظرف 6 خانه ریخته شده تا بستری یک میلی‏متری از آلژینات/ ژلاتین ایجاد شد.سلول‏ها بر سطح بسترکشت داده شده و ویژگی‏های آن‏ها مطالعه شد. نتایج: سلول‏های رنگدانه‏ای شبکیه انسان روی بستر‏های آلژینات/ ژلاتین به صورت کلونی‏هایی چسبیده بودند. در همه بستر‏ها با نسبت‏های مختلف آلژینات/ ژلاتین سلول‏ها از غشا عبور کرده و تک لایه‏ای از سلول را در زیر بستر تشکیل می‏دهند. به جز بستر 2 درصد با نسبترآلژینات/ ژلاتین 20 به80 که رشد سلول‏ها را بر سطح بستر نشان می‏دهد. سلول‏ها تا مدت نامحدود بر بستر آلژینات/ ژلاتین زنده می‏مانند و بعد از کشت دوباره بر سطح پلیت ریخت‏شناسی اولیه خود را حفظ می‏کردند. نتیجه‏گیری: بستر آلژینات/ ژلاتین 2 درصد با نسبت 20 به 80 برای کشت سلول‏های رنگدانه‏ای شبکیه انسان در مطالعات بعدی مناسب است.